Geweld hoort nergens thuis

geweld hoort nergens thuis

Het programma Geweld hoort nergens thuis is afgerond en heeft heel veel mooie kennis opgeleverd! De opdracht van het programma was om

huiselijk geweld en kindermishandeling terug te dringen, de schade ervan te beperken en de vicieuze cirkel van geweld te doorbreken.

Er is veel onderzoek gedaan naar werkzame elementen in de aanpak van huiselijk geweld en kindermishandeling en er is ruimhartig geïnvesteerd in het delen van kennis.

In een aantal regio’s hebben we hier een bijdrage aan mogen leveren.

  • In Utrecht heeft projectleider Kristin Gerritsen een hele mooie menukaart gevuld met allemaal belangrijke thema’s. Wij mochten een serie trainingen verzorgen over Traumasensitief werken, Praten met kinderen over kindermishandeling, Het netwerkberaad, Webinars en casuïstiek bespreking voor gedragsdeskundigen. Wat was het heerlijk om te werken met zoveel enthousiaste professionals!
  • De Regio West-Brabant, met projectleider Caroline Mobach, heeft ingezet op het verstevigen van de kennis rondom huiselijk geweld door het aanbieden van Webinars en fysieke trainingen. Voor hen hebben we de trainingen en Webinars, Herkennen van geweld in afhankelijkheidsrelaties en specifieke doelgroepen, traumasensitief en gendersensitief werken ontwikkeld.
  • Voor het Hart van Brabant is een mooie samenwerking ontstaan met Betty-Ann Blommers en Annemarie Raes van IMW Tilburg en hebben we professionals getraind in het maken van Veiligheidsplannen.
  • In Gelderland Zuid hebben projectleiders Willeke Peeters en nu Kirstie Schmitz-Loke, gezorgd dat de training Samenwerken aan Veiligheid is uitgerold. Dit heeft gezorgd voor een meer eenduidige werkwijze. We gaan gelukkig nu nog door met een training binnen het Toekomstscenario kind- en gezinsbescherming.

Verschillen tussen Signs of Safety, Samenwerken aan Veiligheid en de top 3 methodiek

Als we werken aan veiligheid zijn er een aantal belangrijke elementen. We zien die elementen terugkomen in verschillende methodieken. Methodieken zoals Samenwerken aan veiligheid, Signs of Safety en de top 3 methodiek. Zijn er duidelijke verschillen tussen de verschillende methodieken? Het gaat mijns inziens vooral om accentverschillen. Signs of Safety, Samenwerken aan Veiligheid en de Top 3 methodiek hebben allemaal hun basis in de Oplossingsgerichte benadering en het systeemgericht werken.

Het belangrijkste is dat het in kaart brengen van feitelijke informatie over wie wat wanneer bij wie heeft gedaan met welk gevolg erg belangrijk is. Maar ook duidelijkheid met betrekking tot; welke toekomstige gevaren maken dat we betrokken zijn. Wat moet er met het veiligheidsplan voorkomen worden (wat is de legitimering van onze betrokkenheid)? Een heldere visie op de gewenste situatie maakt dat je met elkaar afspraken kunt maken over hoe daar te komen.

Stap voor stap werk je dan naar duurzame veiligheid, naar meer stabiliteit en een gezin dat toekomstige uitdagingen beter aankan.

Aandachtspunten voor de 3 fasen;

1. Herstellen van de directe veiligheid – het veiligheidsplan

  • Wat is er gebeurd en hoe voorkomen we dat dit opnieuw gebeurt?
  • Focus op feitenonderzoek; wie heeft wanneer wat bij wie gedaan en wat was hiervan het gevolg?
  • Wat is er direct nodig om nieuwe schade/letsel te voorkomen?
  • De stress bij de betrokkenen is in deze fase behoorlijk hoog. Daardoor ligt er veel focus op overnemen en compensatie. Nu het de gezinsleden niet zelf lukt; wie kan taken van hen overnemen, wie kan aanwezig zijn op de moment dat het niet goed ging.
  • Wat kan er nu gedaan worden dat leidt tot minder stress?

2. Werken aan stabiele veiligheid – het hulpverleningsplan

  • Hoe heeft dit kunnen gebeuren?
  • Op zoek naar stress veroorzakende omstandigheden en gebeurtenissen: wat in het leven van dit gezin veroorzaakt stress en spanningen, waardoor men te boos of te lamgeslagen is.
  • Hoe ga je om met tegenslagen, boosheid en verdriet. Welke andere uitingsvormen kun je hiervoor vinden?
  • Wie uit je netwerk kan je ondersteunen en helpen om het weer zelf te doen?
  • Ouders leren in deze fase, met behulp van hun netwerk of professionals, nieuwe vaardigheden.

3. Herstellen van meegemaakte gebeurtenissen – herstelplan

  • Wat is er nodig om te herstellen van alles dat er is gebeurd?
  • Op een rij zetten en ordenen van de gebeurtenissen. Soms is het allemaal zo heftig of veel geweest dat niet alles meer helder is.
  • Relatie herstel, wat is er nodig om weer samen verder te gaan. Verantwoordelijkheid nemen, sorry zeggen, je behoeften uitspreken, dank je wel zeggen tegen de mensen uit je netwerk die je geholpen hebben kunnen daarbij helpend zijn.
  • Blik op de toekomst; hoe ga je om met uitdagingen? Wat is er nodig om te voorkomen dat dit weer gebeurt?
  • Maar ook aandacht voor traumascreening en eventueel behandeling.

Geweld hoort nergens thuis; traumasensitief werken en de gefaseerde aanpak

Wil je meer weten over traumasensitief werken in relatie tot de gefaseerde aanpak? Hier een overzicht van een aantal waardevolle publicaties:

  • Nieuwe tools Trauma-aanpak huiselijk geweld en kindermishandeling; klik hier
  • Overzicht trauma-screening; Wat kun jij bijdragen vanuit je professionele rol? Klik hier
  • Traumasensitief werken; binnen de visie gefaseerde keten/netwerk-zorg klik hier
  • Inbedden traumasensitiviteit; klik hier

De meeste projecten zijn afgerond maar wij gaan natuurlijk door met het ontwikkelen van nieuwe trainingen en het uitrollen van bestaande trainingen. Neem gerust contact met ons op als je eens wilt onderzoeken welke mogelijkheden er zijn voor samenwerken.

Geschreven door Margreet Timmer

Deel deze pagina
Meer blogberichten
Blog
25 maart 2024
Het woord en beeldverhaal, Words and Pictures, is oorspronkelijk bedoeld om zorgen en moeilijke situaties aan kinderen uit te leggen...
Blog
24 maart 2024
Netwerkberaad gedwongen kader: een waardevol instrument voor beweging in vastgelopen situaties Het klinkt vaak makkelijker dan het is: ‘samenwerken met...
Blog
10 maart 2024
Er is onveiligheid, huiselijk geweld en/of kindermishandeling en wat is dan de rol van de aandachtsfunctionaris? Tijd voor actie. Tijd...