Sinds 1 januari 2019 werken we met de verbeterde meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling.
Zowel de 5 stappen van de meldcode als de 5 vragen van het afwegingskader vragen om gezamenlijk, en het liefst intersectoraal bespreken van signalen. Wat hebben we precies waargenomen? Hoe interpreteren we de signalen? Wat is de uitleg van ouders? Wat laten kinderen ons zien, of wat vertellen zij? Alleen samen kunnen we geweld of verwaarlozing te stoppen.
Het samen in gesprek gaan over casuïstiek en de afwegingen in het afwegingskader, zorgt voor nog meer diepgang en elkaar op de werkvloer vaker treffen om collegiale consultatie uit te voeren. Hierin worden al hele mooie stappen gezet. Wat we nog weinig doen is het met het kind, de ouders en het hele systeem spreken over de situatie.
Participatie van kinderen als onderdeel van de verbeterde
meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling
De kennis die we hebben over het onderwerp kindermishandeling en huiselijk geweld blijft zich ontwikkelen. Vooral aandacht voor participatie van het kind, contact maken en het gesprek aan gaan verdient verdieping. In stap 3 van de meldcode gaat het niet alleen over het gesprek met ouders maar gaat het over in gesprek gaan met de client. Dat is dus een bredere
insteek!
Wat kunnen kinderen en ervaringsdeskundigen ons
vertellen?
Hun boodschap gaat vaak over; maak echt contact met mij, zie mij echt en ga met mij in gesprek. Maar hoe ga je nou in gesprek als jij je zorgen maakt? En hoe maak je daarin contact met de ander? Een ervaringsdeskundige die opgroeide in een thuissituatie waar wekelijks hulpverlening voor haar moeder en haar broertje kwam, vertelde mij een tijd terug; “Als de juf op school mij gewoon feitelijk gevraagd had wat er bij ons thuis gebeurde, wat ik
die ochtend had gedaan, dan had zij gehoord dat ik taken op mij nam die niet bij mij leeftijd hoorden en dat er sprake was van verwaarlozing.”
Dus we zouden vaker de vraag moeten stellen; Wat heb je vandaag gedaan? Hoe ging het vanochtend thuis? Hoe gaat het nu met je? Wat doe jij allemaal in het huishouden? Welke taken heb jij in huis? Hoe gaat het bij jou thuis als iemand boos is? Vertel eens over de laatste keer? Stel specifieke vragen, vraag door over concrete situaties. Want als je vraagt naar
algemeenheden dan krijg je vage verhalen of krijg je te horen hoe het misschien gemiddeld genomen gaat maar krijg je niets te horen over dat incident toen het niet goed ging. Vraag je naar details en specifieke situaties dan krijg je een goed beeld van hoe het in de thuissituatie gaat.
5 stappen ter verbetering van de participatie van
kinderen
Zoals de meldcode uit 5 stappen bestaat, en het afwegingskader uit 5 afwegingen, zo zijn er ook 5 concrete, noodzakelijke stappen voor betekenisvolle participatie van kinderen:
· Zorg voor goede voorbereiding zodat het kind goed geïnformeerd een mening kan vormen.
· Stel het kind in staat zijn of haar mening vrijelijk te uiten.
· Weeg de visie van het kind mee in besluitvorming; geef passend gewicht aan de mening van het kind.
· Koppel terug wat er met de mening van het kind is gedaan.
· Stel het kind in staat om in verweer te komen tegen een beslissing.
Uit; Handreiking Participatie van kinderen in de meldcode
huiselijk geweld en kindermishandeling
De slogan van onze meldcode training is ‘Durf te bespreken’.
Ga het gesprek aan, stel vragen en maak contact. Ook als professionals onder
elkaar. Bevraag elkaar over signalen maar ook over elkaars expertise, rollen en
gedeelde verantwoordelijkheden. Samen maken we het verschil!
Geschreven door Summer Koster; adviseur, kwartiermaker, coördinator sociaal domein online, projectleider en trainer.
Wil jij ook je kennis over de verbeterde meldcode opfrissen? Dat kan! Klik hier voor meer informatie over de training Meldcode Huiselijk geweld & Kindermishandeling.