Monique heeft het boek ‘Emotioneel gevangen – over ouderverstoting’ geschreven voor ouders en kinderen in scheidingssituaties. Naast een deel van haar privé verhaal, bevat het boek ook de ervaringsverhalen van anderen. Vaders en moeders, maar ook volwassenen die als kind hier mee te maken hebben gehad.
“De term ouderverstoting, daar heb ik wel even over nagedacht ja. Deze vind ik het meest passend bij het uiteindelijke afwijzen, de vervreemding van de ouder.”
Het proces van ouderverstoting doorloopt verschillende fases. Een van de eerste signalen die je op kunt pikken bij kinderen dat er iets dergelijks speelt is bijvoorbeeld de terughoudendheid om naar de andere ouder toe te gaan. Dit kan gepaard gaan met opmerkingen als: ‘Ik vind het eten daar niet lekker’ of ‘Ik verveel me daar zo’. Dit soort signalen zijn natuurlijk nog vaag en worden hierdoor vaak ook nog niet herkend.”
Monique benoemt meerdere malen in deze podcast, het belang van goed getrainde en opgeleide professionals. Die in staat zijn om vroegtijdig signalen en patronen te herkennen en te kunnen doorzien.
Het onderwerp ouderverstoting krijgt steeds meer aandacht, ook in de media. Naast de positieve kanten hiervan ontstaat ook het risico dat er veel zaken onder de noemer ouderverstoting geschoven worden, terwijl dit niet zo is.
Loyaliteitsconflicten bij kinderen in scheidingssituaties kunnen een boel verschillende oorzaken en achtergronden hebben. Daarnaast zijn er veel ouders die zich niet bewust zijn van hun eigen handelen en gedrag. Dit geldt ook voor een verstotende ouder.
Monique benoemt drie type ouders als het gaat om ouderverstoting:
Ondanks alle goede bedoelingen en de enorme inzet van hulpverleners, is de kans groot dat ze een vertekend beeld krijgen van de situatie. Beide ouders vertellen een ander verhaal en laten ander gedrag en patronen zien.
De ene ouder is vaak charmant en werkt aan alle kanten goed mee, zo lijkt het. Deze ouder wil graag bewijzen dat het een goede ouder is. Terwijl de andere ouder zwartgemaakt wordt en het tegendeel ook maar lastig te bewijzen is.
Een neerwaartse spiraal wordt ingezet. In de hoek gedrukt kan het per ouder verschillen of ze juist gaan vechten of zich meer terugtrekken.
De impact van je kind verliezen is heel heftig. De ouders die dit dreigt te overkomen, zetten natuurlijk alles op alles. Dan kan het goed zijn dat gedrag overdreven is en juist niet helpend.
Waar het kan, zorg voor iemand die de regie over een casus heeft. Een hulpverlener die contact onderhoudt met alle betrokkenen. Monique hoort vaak van ouders dat de hulpverlening zo versnipperd is en dat daardoor het juiste verhaal, de details en de achtergrond vervaagt. Een ‘spin in het web’ kan zorgen voor de supervisie en leidinggeven aan het proces.
Daarnaast is het voor ouders en kinderen heel helpend om te weten en te ervaren dat er altijd iemand is waar ze terecht kunnen. Die ze bij de hand kan nemen en ze de weg kan wijzen naar de juiste hulp.
Over Monique en haar boek
“Ik ben me in ouderverstoting gaan verdiepen toen ik daar in mijn directe omgeving mee te maken kreeg. Jarenlang was ik getuige van het vervreemdingsproces tussen mijn toenmalige partner en zijn destijds nog jonge kinderen. Onze ervaringen deelde ik door het schrijven en publiceren van artikelen en blogs. Daardoor werd ik steeds vaker benaderd om mee te kijken en te adviseren in casussen waar twijfel was of er sprake was van ouderverstoting.
Mijn baan als marketingcommunicatie adviseur gaf ik een paar jaar geleden op. Sindsdien zet ik me in om het maatschappelijke probleem ouderverstoting en daaraan gerelateerde thema’s breed onder de aandacht brengen.”
Meer weten? Bestel dan hier het boek van Monique
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.