Richtlijnen voor contact tussen kind en ouder na uithuisplaatsing

Richtlijnen voor contact tussen kind en ouder na uithuisplaatsing
Wanneer kinderen niet meer thuis, bij hun biologische ouders wonen, hebben ze vaak al heel veel meegemaakt. Deze gebeurtenissen maken dat een kind negatieve ideeën heeft over zichzelf. Ze geven zichzelf de schuld, ze schamen zich over wat er allemaal is gebeurd maar kunnen zichzelf ook waardeloos voelen.

Daarom is het ontzettend belangrijk om zo snel mogelijk na de uithuisplaatsing met elkaar te bedenken wat er nodig is om deze gevoelens te veranderen. En dat gaat het beste met de hechtingsfiguren die er altijd zijn geweest.

Arianne Struik zegt hierover in de podcast die ik met haar opgenomen heb; ‘We hechten ons aan nieuwe mensen op basis van relaties die we in het verleden hebben gehad. Hoe beter de relatie met je biologische ouders is hoe makkelijker het wordt om een relatie aan te gaan met pleegouders. Ervaringen uit vorige relaties neem je mee naar nieuwe relaties. Als je kunt begrijpen waarom de vorige relatie is verbroken wordt het eenvoudiger om relaties met anderen aan te gaan.’

Als je als kind het gevoel hebt dat je het als kind niet goed hebt gedaan. Je bijvoorbeeld denkt dat je straf verdiende omdat je lastig en vervelend was of dat je het niet waard was om voor te zorgen, dan neem je die overtuigingen mee naar een volgende plek. Als je oprecht weet dat het anders zat, wordt het makkelijker om relaties aan te gaan met andere verzorgers.

Bespreek met ouders hoe zij hun kind kunnen helpen bij het wennen aan de nieuwe situatie. Maar kijk ook hoe de pleegouders ruimte kunnen geven aan de biologische ouders. Hoe kunnen ze geuren, smaken of beelden een plek geven in hun huis zodat een kind iets van thuis terugziet.

De kans dat ouders de pleeggezinplaatsing ondersteunen wordt veel groter wanneer ze meer betrokken zijn bij het gezin. Dat ze weten hoe het eraan toe gaat. Weten hoe de slaapkamer van hun kind eruit ziet, wat ze doen voor activiteiten etcetera.

Wanneer een kind hele nare dingen heeft meegemaakt in de thuissituatie dan kan de omgang daarna heel veel spanning met zich meebrengen. Het is een trigger die allerlei herinneringen bovenhaalt die allemaal verschillende emoties met zich meebrengen. Gevoelens van boosheid, verdriet, schaamte, angst, schuld en nog heel veel meer. Het is dan belangrijk om ervoor te zorgen dan een kind zich veilig voelt tijdens het contact.

Wat daarbij kan helpen;

• Voorbereiding, de pleegouders laten het kind tijdig weten dat er contact zal zijn en hoe dit zal gaan.
• Voorspelbaarheid, het kind weet wat er gaat gebeuren.
• Een vertrouwde plek.
• Mensen die je goed kent en vertrouwt erbij.
• Weten wie bepaalt hoe het gaat.
• Omgaan met teleurstellingen; als het contact toch niet door kan gaan hiervoor een duidelijke uitleg geven.
• Zoeken naar alternatieven; als langskomen toch niet lukt even video bellen.

Maar gestructureerd contact alleen is niet voldoende, vaak is er traumaverwerking nodig. Voor de biologische ouders is het goed om te weten dat zij hun kind hierbij kunnen helpen door mee te werken aan een woord en beeldverhaal. Een verhaal met tekeningen waarin staat wat de aanleiding voor de uithuisplaatsing was. Wat er allemaal gebeurd is waardoor het kind niet meer thuis kon blijven. Bijvoorbeeld waardoor het de ouders niet lukte om voor het kind te zorgen op een manier die nodig was. Of welke meningsverschillen hierover zijn. Belangrijk hierbij is dat de verantwoordelijkheid bij het kind weggenomen wordt. Zij zijn niet de reden waarom ouders zo vaak boos waren of zij konden niet voorkomen dat het niet goed ging thuis. Maar ook veiligheidsafspraken helpen.

Richtlijnen voor contact tussen kind en ouder na uithuisplaatsing;

• Wie erbij zal zijn en wat die zal doen wanneer de ouder iets doet of zegt dat niet oke is.
• Wat er gebeurt wanneer papa of mama alcohol heeft gedronken of drugs heeft gebruikt.
• Wat je gaat doen en hoelang het contact duurt.
• Een veiligheidsobject van het kind.
• Wie helpt de ouders herinneren dat het contact staat ingepland en wie bereidt het met de ouders voor.
• Wie kan eventueel halen en brengen.
• Wat de verwachtingen tijdens het contact zijn, wat willen we zien zodat we gerust gesteld zijn dat het een fijn contact is.
• Hoelang het op deze manier zal gaan, wat zijn de volgende stappen? Hoe lang begeleid, wanneer kan het zonder begeleiding?

Voor het vaststellen van de frequentie is het een belangrijke regel dat het kind tussendoor moet kunnen ontspannen. Het kind moet toekomen aan spelen en ontwikkelen. Als het kind zijn ouder mist en meer fysiek contact is niet mogelijk dan kan het contact behouden tussen kind en ouders op zoveel meer manieren.

Het kan bijvoorbeeld ook door;

• Het koken van het lievelingseten van het kind en daarom mailen/bellen om te vragen naar een lekker recept.
• De lievelingsmuziek opzetten.
• Een foto nabij hebben.
• De geuren van thuis in de nabijheid hebben.
• Met elkaar app-en.
• Kijken bij sportwedstrijden of trainingen.
• Naar het afzwemmen voor het diploma gaan.

Op 27 en 28 september en 24 november geven Arianne Struik en Margreet Timmer weer de training Contact tussen kind en ouder door een traumalens bekeken. Een unieke kans die je niet wilt missen. We geven deze training dit jaar nog maar 1x weer samen!

Richtlijnen voor contact tussen kind en ouder na uithuisplaatsing Richtlijnen voor contact tussen kind en ouder na uithuisplaatsing Richtlijnen voor contact tussen kind en ouder na uithuisplaatsing Richtlijnen voor contact tussen kind en ouder na uithuisplaatsing Richtlijnen voor contact tussen kind en ouder na uithuisplaatsing