Bea Bolt

Als supervisor geniet ik ervan om de supervisant te zien nadenken en te zien groeien in het vak. Ik geef supervisie en intervisie voor de opleidingen van de NVRG en voor de (her-)registratie van de SKJ. Bea Bolt

De inhoud en werkvormen pas ik aan bij de vraag die leeft in de groep. Naast de verbale werkvormen werk ik met bijvoorbeeld met opstellingen met poppetjes, het terugkijken van filmpjes, en het maken van genogrammen, waarbij de lijnen door de generaties heen vaak zichtbaar worden.

Supervisie gevolgd bij een NVRG-erkende supervisor telt – zonder aanvullende voorwaarden – mee voor de herregistratie voor Jeugd- en gezinsprofessionals. 

In 2019 heb ik de supervisoren-opleiding van het Amsterdams Instituut voor Gezins-en Relatietherapie(AIGR) gedaan. Sindsdien geef ik o.a. supervisie aan systeemtherapeutisch medewerkers en systeemtherapeuten.

In mijn vak als systeemtherapeut is het belangrijk om tussen de regels door te lezen of te kijken. Hoe kan ik begrijpen wat mensen beweegt tot hun handelen? Niet zonder meer aannemen dat wat je ziet het enige is dat er is, maar op zoek gaan naar de gelaagdheid in het verhaal van de cliënten, de supervisant of de deelnemer aan de intervisie en datgene wat je niet gelijk ziet. Korzybski beschrijft dat als “the map is not the terratory”.

Als voorbereiding voor de opleiding systeemtherapie heb ik de post-HBO transculturele systeemtherapie in Amsterdam gedaan bij onder andere Kitlyn Tjin a Djie. Daar heb ik de basis van systeemdenken geleerd in een cultureel brede achtergrond.  Sensitief zijn voor de culturele achtergrond, uitzoeken wat de betekenis van gedrag is, aansluiten bij de normen en waarden van het systeem vind ik van groot belang.

De opleiding systeemtherapie ik gedaan bij Den Hertog systemics. Daar heb ik het ambacht systeemtherapie geleerd. Ik kreeg er veel kennis over het ontstaan van systeemdenken, over de belangrijke personen en de ontwikkeling van het vak, over het toepassen van systeemdenken bij allerlei kwesties, dit gecombineerd met veel aandacht voor attitude.

Lees maar, er staat niet wat er staat…
(Martinus Nijhof)

Gedurende vijftien jaar heb ik als systeemtherapeut/behandelcoördinator gewerkt bij de gezinspsychiatrie van GGZ Drenthe. Het doel van de gezinspsychiatrie is uitzoeken waar het bed van het kind komt te staan. Thema’s zijn veiligheid in het gezin, het herkennen van onveiligheid, hoe meet je kwaliteit van het ouderschap, welke pijlers hanteer je om dat te bepalen, kijken naar de signalen van kinderen, de invloed van trauma, de invloed van hechting en hechtingsbevorderende interventies.

Op het gebied van ontkend toegebracht letsel heb ik samen met een collega een behandellijn uitgedacht en toegepast naar de methodiek van Susie Essex “Als er niks aan de hand is.” Daarnaast werkte ik onder andere met de benadering Signs of Safety en met “Geweldloos verzet in gezinnen”.

Qua werk heb ik eind 2021 heb ik een overstap gemaakt naar de Ambulant Forensische Psychiatrie. Voor mezelf wilde ik vanuit een ander gezichtspunt bezig zijn met mijn vak.

Ik werk voornamelijk vanuit het oplossingsgerichte perspectief. Dat betekent voor mij dat ik ervan overtuigd ben dat mensen hun eigen oplossing hebben en dat het aan mij is om te helpen die te (her-)vinden. Oplossingsgericht werken past in de samenwerkingsgerichte modellen, waarin de hulpverlener naast de cliënt staat en alliantie aangaat in plaats van boven de cliënt en “weet wat goed is voor de cliënt”. Ook het narratieve gedachtengoed past in die visie en gebruik ik in mijn werkwijze.